بررسی استفاده از سامانه سرمایش تبخیری با ستونهای خیسشونده برای گلخانه در ایران
کلمات کلیدی:
سرمایش تبخیری, انتشار دی اکسید کربن, دوره بازگشت سرمایهچکیده
کشت و تولید گلخانهای علیرغم کاهش مصرف آب و سودآوری بالایی که دارد، به علت وجود آب و هوای گرم و خشک ایران تقاضای انرژی برای سامانههای خنککننده را افزایش میدهد. انتخاب سامانههای خنککننده بهطور مستقیم بر مقدار انرژی مصرفی و انتشار گازهای آلاینده محیطزیست تأثیر میگذارد. با هدف کاهش مصرف انرژی مورد نیاز خنکسازی گلخانهها، یک سامانه سرمایش تبخیری مجهز به ستونهای خیسشونده با الگوبرداری از بادگیرها و دودکشهای خورشیدی برای خنکسازی یک گلخانه به مساحت 10 مترمربع در نرمافزار ترنسیس شبیهسازی شد و رفتار حرارتی، آثار زیستمحیطی و تحلیل اقتصادی آن برای یک دوره 6 ماهه در فصلهای بهار و تابستان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشانداد بار سرمایشی مورد نیاز برای خنکسازی گلخانه در گرمترین روزهای سال 5/9 کیلوات ساعت است. سامانه سرمایشی پیشنهادی قادر به تولید 5/1 کیلووات ساعت بار سرمایشی بود و سهم خنکسازی آن برای سرمایش گلخانه بهطور میانگین سالانه3/27 درصد محاسبه و برآورد گردید. به ازای هر مترمربع گلخانه در یک دوره 6ماهه بیش از 285 کیلووات ساعت صرفهجویی در مصرف برق بهوجود آمد و از تولید و انتشار 3/188 کیلوگرم انواع آلاینده جلوگیری شد. هزینههای کاهش یافته در نتیجه بهرهمندی از این سامانه دورهی بازگشت سرمایهی تجهیز گلخانه به سامانهی پیشنهادی را به 7/3 سال رساند. همچنین نتایج شبیهسازی بیانگر عملکرد بهتر سامانه سرمایش تبخیری مجهز به ستونهای خیسشونده در شهرهایی با رطوبت نسبی کم مانند یزد و کرمان بود.