تحلیل فضایی میزان جابجایی سطح زمین با استفاده از تداخل سنجی راداری، مورد مطالعه شهر قائن

چکیده

یکی از مخاطرات ژئومورفیک، فرونشست زمین محسوب می‌شود که دارای حرکتی کند و بطیء می‌باشد و در بلند مدت آثار مخرب آن نشان داده می‌شود. وقوع این مخاطره می‌تواند عاملی در ایجاد و تشدید آسیب­پذیری کانون فعالیت‌های انسانی واقع در بسترهایی با زیرساخت مخاطره­آمیز طبیعی باشد. در این شرایط، شناخت کافی از درجه و میزان آسیب­پذیری و تحلیل و تبیین ویژگی‌ها و شرایط گروه‌های انسانی، تأسیسات و مکان‌های در معرض خطر می‌تواند مجال برنامه‌ریزی و آمایش محیطی فضا را در جهت تعدیل خطرپذیری و به تبع آن، دوری از بحران را فراهم آورد. در این تحقیق، به منظور تحلیل فضایی میزان جابه­جایی سطح زمین در شهر قائن، از داده‌های سنتینل 1A در بازة زمانی یک ماه برای سال‌های 1397 و 1398 و روش تداخل­سنجی راداری که با مقایسه فازهای دو تصویر راداری که از یک منطقه در دو زمان مختلف أخذ شده است، قادر به تعیین تغییرات سطح زمین در آن بازه زمانی می‌باشد، در نرم­افزار (SNAP) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که برای منطقة مورد مطالعه برای سال 1397 در طول یک ماه، میزان 008/0 متر (8/0 سانتیمتر) فرونشست زمین در قسمت شمال غربی منطقة مورد مطالعه و 01/0 متر (1 سانتیمتر) بالا آمدگی سطح زمین در قسمت جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه محاسبه شد. همچنین برای سال 1398 در بازة زمانی مورد نظر میزان 01/0 متر (1 سانتیمتر) فرونشست در قسمت شمال غربی و 01/0 متر (1 سانتیمتر) بالا آمدگی سطح زمین در قسمت جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه محاسبه شده است. نقشه­های حاصل از فرونشست نشان داد که میزان نشست، در این دو سال افزایش داشته است و میزان بالا آمدگی سطح زمین هیچ تغییری نداشته است.